Tastertje-idee

[skillalot]

Een houder waar je de taster bewaard. Zit ie niet in de houder mag de spindel niet draaien. Moet toch niet zo moeilijk zijn.

[DaBit]

Is ook niet zo moeilijk.

Het lijkt me alleen een oplossing voor een probleem dat zo klein is dat het de moeite niet waard is. Je moet wel aardig dom doen en een paar fouten achter elkaar maken wil je die spindel laten draaien met de taster erin.
Bijvoorbeeld: als het 'link OK' lampje op de ontvanger niet aangaat na plaatsen heb je zowiezo geen reden om die taster te laten zitten want dan doet-ie het toch niet. Dan sloop je 'm ook met joggen of een G0...

Inmiddels komt er ook wat leven in de software. Het zeer profi ontwikkelplatform:



De microswitch is de taster

ST heeft een hele mooie API om alle peripherals aan te spreken en een hele mooie tool om die dingen te configureren, maar voor wat ik ermee wil komt het toch weer neer op de reference manual 3x doorspitten en zelf de resterende bitjes in de registers goed te zetten. 't zal ook eens ooit anders zijn...
Het juiste bitje of combinatie van bitjes zoeken kost nog wel eens wat tijd bij zo'n (voor mij) nieuwe chip, want het zijn er zo veel... Maar ook hier: 't zal ook eens ooit anders zijn...

Maar dat stroompulsen sturen en de puls afbreken als de contactweerstand een drempel over gaat werkt alvast geweldig, en de CPU zelf hoeft er vrijwel niks aan te doen. Mooi zo, dat plannetje lijkt dus te werken.

[Niels]

Dat past toch helemaal niet in een taster!

Wanneer word het idee werkelijkheid of is de ontwikkeling nog in het beginstadium?

Ziet er wel veelbelovend uit.

[DaBit]

Printjes komen eind volgende week binnen, onderdelen zijn er al... Ik gebruik nu een standaard development-kitje omdat ik de echte hardware nog niet heb. Kan ik toch 80% van de software schrijven.

Het hele onderhuis inclusief sterretje en tastnaald ligt ook al klaar. In de olie zelfs, en die lekt er niet uit.

Software werkt inmiddels al vrij aardig. Op de niet-lowpower variant van de processor die op mijn ontwikkelbordje zit (STM32F0Discovery, 8 euro) is de comparator in ieder geval aardig snel. Het duurt nog geen 400ns (:shock:) voordat de elektronica in de gaten heeft dat de contacten gesloten zijn en de stroom net zo goed maar weer afgezet kan worden.



De echte elektronica is wat langzamer, maar ik heb goede hoop dat de worst-case getallen uit de datasheet wel heel erg worst-case zijn. Hoe sneller de elektronica het in de gaten heeft, hoe minder energie het kost.

IrDA transmissie werkt inmiddels ook, na wat gezoek naar een bug in de library. Of eigenlijk meer de documentatie daarvan; door de code van die IrDA library heen spitten leerde dat ze toch wat anders doen dan wat ze beloven.
Magoed, transmissie van een probe-verandering kost hooguit 2 bitjes die gemeten elk 1,82usec lang zijn. Met ca. 50mA door de IR-emitter vreet dat geen brood; die veranderingen zijn relatief infrequent en 'ik leef nog' pakketten hoeven ook maar 2x per seconde over de lijn.
In winterslaap gaan en weer wakker worden lukt ook al. Klinkt allemaal simpel, maar consequent de boel op zo laag mogelijk energieverbruik laten draaien is ooit nog best lastig, zeker als je binnen de beperkingen die laagvermogen-modii je opleggen nog een zo rap mogelijke respons wil. En geintjes zoals '2 contacten gescheiden door een laagje olie zijn een prima condensator. Daar komen hoogfrequent pulsen ook doorheen' bijvoorbeeld.

Maar eigenlijk moet alleen de 'batterij is bijna leeg'-code nog, en de ontvanger. Die ontvanger is kwa programmatuur voor 90% identiek aan de zender want de communicatie is al 2-weg en kwa hardware is het hetzelfde printje als wat er in de taster zit. Als de 'zender' het doet, dan is de 'ontvanger' weinig werk.

Maar tegen de tijd dat de hele rambam samengebouwd is wil er vast nog wel iets niet werken zoals gepland. Daar ben ik helemaal niet bang voor

[Linki]

Linki schreef:
Ik zou gewoon een passende conus draaien.
..
Deze plekken toucheren in je spindel (het liefst vaste oriëntatie) en leppen tot mooi draagpatroon.

Dabit schreef:

Datzelfde kun je dan toch net zo goed met een bestaande spantang doen?

Ja, en nee.

Nee, Om betrouwbaar te meten wil je mogelijke foutoorzaken al op voorhand te elimineren.

Ja, Als je een oplossing zoekt voor de mogelijke fouten die het niet gebruiken van een (1) onderdeel uit massief met zich meebrengt. (en moet je er geen over het hoofd zien)

Om het werken er mee nog wat vlotter te laten verlopen zou je nog een gedeelte van de schroefdraad uit de wartel kunnen draaien.



Een magnetische bevestiging zou ik mee uitkijken.

Je spindelneus is niet van weekijzer, en dan loop je het risico dat hij (licht) magnetisch wordt.
Dit is een vervelende eigenschap als je voor je precisie een schoon oppervlak nodig hebt.

[DaBit]

Ja, en nee.
Nee, Om betrouwbaar te meten wil je mogelijke foutoorzaken al op voorhand te elimineren.

De beste manier om dat te doen is de spindel helemaal niet gebruiken. Die heeft namelijk zonder hulp geen vaste orientatie, uiteraard geen perfecte rondloop, en geen voorziening om de Z-hoogte nauwkeurig te controleren.

Ga ik toch de spindel gebruiken, dan zal ik ook moeten accepteren dat de herhalingsnauwkeurigheid tussen de meetsessies onderling niet perfect is. In 99% van de gevallen is de afwijking niet spannend genoeg om me er druk over te maken, in de resterende 1% zal er dan gecalibreerd moeten worden voor het meten. Dat is dan een deel van de prijs die ik betaal voor kunnen meten met de spindelneus dichtbij de positie waar ook gefreesd gaat worden. Dat calibreren zou trouwens iets zijn in de trant van 'plaats een object met bekende afmetingen gecentreerd met de spindelneus, start het calibratieprogramma, en laat de machine 5 minuten zijn ding doen'.

Ja, Als je een oplossing zoekt voor de mogelijke fouten die het niet gebruiken van een (1) onderdeel uit massief met zich meebrengt. (en moet je er geen over het hoofd zien)

Op het moment dat ik een as onlosmakelijk verbind met de spantang (solderen, lijmen) dan zie ik dat als massieve bonk staal met wat spleetjes erin. Ga ik daar de fout in misschien?
Ga je een moer gebruiken, dan ontkom je er ook niet aan om die deksel uit meerdere delen te maken in plaats van ineens uit 1 massief stuk rond te draaien, dus daar win je eveneens weinig tot niets.

Zoals ik het zie is het meer de vraag of het hebben van iets dat al aardig in de juiste vorm is maar waarschijnlijker lastiger na te bewerken het kwa tijd/moeite/stabiliteit wint van iets uit ruw materiaal fabriceren.

Om het werken er mee nog wat vlotter te laten verlopen zou je nog een gedeelte van de schroefdraad uit de wartel kunnen draaien.

Dat is wel een goeie inderdaad.

Een magnetische bevestiging zou ik mee uitkijken.
Je spindelneus is niet van weekijzer, en dan loop je het risico dat hij (licht) magnetisch wordt.
Dit is een vervelende eigenschap als je voor je precisie een schoon oppervlak nodig hebt.

Had ik me stiekum ook al zitten bedenken dat dat magnetiseren een ongewenst bij-effect zou zijn. Want dat magnetiseren gebeurt, dat is niet 'misschien'.

[Niels]

Heel mooi verhaal.

Mooi plaatje.

Nog een heel mooi verhaal...

Maar tegen de tijd dat de hele rambam samengebouwd is wil er vast nog wel iets niet werken zoals gepland. Daar ben ik helemaal niet bang voor

Tijd voor testen en Gremlins

In het geheel geen gek ontwerp en al 'sterker' dan menig ontwerp wat ik voorbij heb zien komen.
Maar hoe gaat de sturing naar de CNC interface zelf? Daar krijg je ook te maken met verschillende soorten ingangen en gedrag.
Heb je daar al aan gemeten?

[benkr]

Uiteraard gaat Bart de interface optimaliseren voor zijn eigen hardware, logisch toch.
Maar hem kennende zal het wel zo zijn dat de meest gangbare interfaces gewoon gaan werken, eventueel met een jumpertje of zoiets op het ontvangertje. Heb er het volste vertrouwen is dat dat gewoon goed komt.

Het is zowiezo nog maar de vraag of het ding voor anderen beschikbaar komt, ik hoop van wel maar Bart doet dit in eerste instantie gewoon voor zichzelf denk ik. En van zijn relaas hier op het forum kunnen wij een heleboel leren en heel misschien komt het ooit nog wel eens zo ver dat hij of iemand anders dit dingetje gaat reproduceren, ik hoop het want ik heb zeker wel interesse.

[DaBit]

Daar valt niet zoveel aan te meten. De ontvanger (en de taster ook BTW: zelfde hardware) heeft twee NPN uitgangen: 'Link OK' en 'Trigger'. Die gaan naar normale digitale ingangen van de sturing, net zoals een normale taster.

Momenteel heb ik nog een onzekerheid in vertraging tussen tastnaald-vind-iets en detectie in LinuxCNC van ca. 225usec, oftewel 0,002mm bij 600mm/min tastsnelheid. Het grootste deel daarvan komt echter van LinuxCNC zelf....
(een servo-thread op 8kHz die naar de ingangen kijkt betekent al 125usec onzekerheid)

@benkr: in de eerste instantie is het apparaat inderdaad voor mezelf, maar als het goed blijkt te werken, ach, waarom niet?

[DaBit]

D'r kwam een pakketje voor me binnen met de printjes erin.
Maar gelijk werk van gemaakt...



Gewoon al die frutsels los met de soldeerpook erop gebakken. Valt toch weer tegen hoeveel tijd dat kost in vergelijking met een stenciltje, soldeerpasta en wat hete lucht.

[xp7amrkr]

Ziet er goed uit!

[hainjedaf]

C00l ding Bart!

[hungryarie]

Niet gek!
Voor dat kleine gepruts moet je geen trillende handen voor hebben

Ben benieuwd!

[DaBit]

Ik ben ook heel beniewd wat het gaat doen. Vanavond of morgen maar eens proberen de software aan de pruttel te krijgen op dit bordje. De processor is anders dan van het demokitje, dus dat zal wel niet geheel vanzelf gaan.