Hoe gaat het met jouw werk (en zo)?

[Kjelt]

Ik kan me in beide standpunten wel vinden.

Aan de ene kant een werkgever hier express voor laten opdraaien vind ik niet ok.
Aan de andere kant als werkgever een werknemer zo behandelen dat je hem weg pest en hij zelf opstapt vind ik ook niet ok.

In dit geval als de werknemer zo dicht bij zijn pensioen zit en je hem kennelijk niet wilt behouden dan wil je als werkgever en werknemer bij elkaar gaan zitten en daar samen uit dienen te komen, zeker als het een langer dienstverband betreft, het is geven en ontvangen.

[Tonybryden]

Het siert je Rien om de eer aan jezelf te houden .
Je kunt een gesprek aan gaan om je punt duidelijk te maken, het kan ook wel eens opluchten om je niet in te hoeven houden , je neemt uiteindelijk toch ontslag .
Behandel het gesprek zoals ze jou ook behandeld hebben.
Succes met je vrije tijd

[HD13]

Kan me het besluit van Rien heel goed voorstellen.
Op een gegeven moment ben je er klaar mee.
Alle energie die je er nu nog in zo moeten steken om gesprekken te voeren met mensen die je helemaal niet liggen, dat vreet aan je.
Rien, succes.

[DaBit]

Rien kiest ervoor om een ruim jaar eerder te stoppen met werken. Dat hij dan een ruim jaar minder salaris krijgt lijkt me best normaal, want eigen keuze en niet als gevolg van ziekte.

@Jacala: van dat risico-sport verhaal gaan mijn nekharen dan weer overeind staan.
Ik lag er na een akkefietje op de motor inderdaad een paar weken uit en met de operaties die daarop volgden ook weer. Toen onststond die risicosport-discussie ook. Daar kon ik me makkelijk vanaf maken: maak maar eens een staatje met procent-werktijd-ziek over langere tijd. Ik kon mijn periode prima compenseren met jarenlang amper ziek zijn. Wat mij betreft mag je dus best wat breder kijken.
De echte risicosporten zijn volgens mij dingen als zaalvoetbal. Die hebben wel erg regelmatig een bezoekje huisarts en fysio.
Die 2 jaar doorbetalen echter, tsja, dat is voor kleinere werkgevers die dat niet kunnen spreiden over een groot personeelsbestand een rampenplan of een grote kostenpost aan verzekering. Daar ben ik het wel mee eens.

[hugo stoutjesdijk]

Ik heb 2 maal ontslag genomen omdat ik het spuugzat was. Beide keren zonder te weten wat ik daarna zou gaan doen.
Het gaf mij een extreem gevoel van vrijheid en alle negativiteit was ook direct verdwenen, heerlijk.
Ik zou denk ik precies hetzelfde gedaan hebben in Rien z’n voorbeeld.

En dat 2 jaar doorbetalen, volgens mij is dat wel een extreme drempel voor de eenmans of kleine bedrijven om personeel aan te nemen, dus of dat nu bijdraagt aan de werkloosheid, denk het niet. Maar goed dat is een heel andere discussie.

[keesfrees]

Ik heb 2 maal ontslag genomen omdat ik het spuugzat was. Beide keren zonder te weten wat ik daarna zou gaan doen.

Bij mij net zo.

Het gaf mij een extreem gevoel van vrijheid en alle negativiteit was ook direct verdwenen, heerlijk.

+1

Hoe en of er een beter cq ideaal systeem voor te bedenken is dat weet ik niet.
Zo af en toe kom ik in een discussie daar over terecht maar altijd zonder conclusie.
Ik ben jarenlang ZZP-er geweest, een dagloner dus, voor mij prima maar niet voor iedereen en in bepaalde functies niet wenselijk cq handig.

[kawarider]

@Rien, tien punten, zo doe je dat, hoofd omhoog.

Het is voor mij echt een reden om niet meer personeel aan te nemen en met mij veel kleine werkgevers om mij heen.

Precies mijn motivatie om door te pakken op automatisering. Handjes worden steeds schaarser en als het mis gaat mag je twee jaar blijven dokken.

[Markus]

Sterker nog, ik vind het bizar dat ik het salaris 2 jaar moet doorbetalen van iemand die bijvoorbeeld buiten werktijd besluit om een risico sport te doen en daarbij iets overkomt. Waarom moet ik daar voor opdraaien als werkgever? Ik heb er in feite niks mee te maken wat een werknemer in zijn vrijetijd doet, ik mag er niks van vinden en niks over zeggen. Dat is maar goed ook natuurlijk. Maar ik moet wel betalen als het fout gaat?

Ongeacht de reden van het uitvallen is 2 jaar moeten doorbetalen door de werkgever pure discriminatie en dat op meerdere manieren

Grote bedrijven met veel personeel kunnen gemakkelijk voor relatief weinig kosten zich indekken tegen dit risico, daarmee worden kleine bedrijven zwaar benadeeld

Werknemers die iets mankeren, een chronische ziekte hebben, die ze niet kunnen verstoppen (heel vroeger werd je gewoon medisch gekeurd) zullen veel minder snel worden aangenomen ook al zijn ze competent en ondervinden ze geen hinder bij het werken door hun ziekte. Ook dat is discriminatie.

En tenslotte hoe ouder een werknemer wordt des de hoger is het risico op langdurige ziekte, Daarmee worden oudere werknemers na mate ze ouder worden een steeds grotere risico ook omdat ze vaak ook de duurste zijn voor een bepaald soort werk. Daarom zijn er inderdaad werkgevers die met onfrisse methoden de oudere werknemer proberen te dumpen. Staat een oudere werknemer eenmaal op straat dan is de kans dat hij/zij een nieuwe baan vind erg laag, alweer omdat het risico op langdurige ziekte veel hoger wordt geacht. Alweer discriminatie

En dat is best dom want oudere werknemers zijn vaak goud waard, zelfs al zijn ze fysiek niet meer in staat om even hard te werken als een jongere. We zijn nog niet instaat om tientallen jaren van kennis en ervaring in computers te stoppen, en het gaat echt een stuk sneller als je gewoon even naar Harry of Mirjam kan stappen om te vragen hoe iets moet. En dan heb je ook nog het fenomeen van "iets in de vingers hebben". Muscle memory heet dat in het Engels. Ik was van de week iemand aan het leren hoe je draad moet strippen en ik kwam erachter dat ik het niet in woorden kon vatten maar gewoon moest voordoen.

Of een werknemer nou risicovolle dingen doet in zijn vrije tijd doet of niet, doet er niet toe, ik vind dat een werkgever nooit de last hoeft te dragen van de ziekte van zijn werknemer behalve natuurlijk als de werkzaamheden de reden zijn van zijn ziekte. Wij als maatschappij hebben werkgevers nodig, klein, groot doet er niet toe, net als we werknemers nodig hebben. Als maatschappij zouden we moeten zorgen voor elkaar, en volgens mij was dat ooit het uitgangspunt maar gaande weg zijn we het blijkbaar vergeten.

Sorry dat ik weer zo'n lang verhaal ervan maak, maar dit ergert mij flink, zo ondoordacht en schadelijk voor niet alleen de (oudere of chronisch zieke) werknemer maar ook de werkgever

Greezt,

Markus

[rolandvs]

Draai het verhaal eens om.

Je weet niet wat manager voor opdracht heeft gekregen.
Of waar die manager als target heeft gekregen.

Een collega klaagt over zijn baas. Maar hij kreeg opdracht vanuit hoofdkantoor om vestiging te sluiten en om personeelsbestand te krimpen. Van 120 naar 40 fte.

Sorry ben het deels met Jacala eens. Er is een groot tekort aan vakmensen en dan zo kort door bocht. Terwijl hij waarschijnlijk niet weet wat er speelt binnen de toko.
Vind dat mensen sowieso te makkelijk of teveel klagen.
Tenminste tot een zekere hoogte.

Soms krijg je een vraag van personeel waarom doe je het zo.
Waarom omdat de klant dat zo wil en er zo naar heeft gevraagd.

Heb diverse keren zzpers gehad konden niets. Waren beste timmerlieden. Iets moest rond worden hadden ze het in segmenten gemaakt. Elk dag was er iets dat ze later kwamen of eerder weg moesten. Vervolgens bellen ze na 9 dagen op factuur is nog niet betaald. Ja op factuur staat op betalingstermijn van 30 dagen. Ohw zegt hij bij ons normaal 14 dagen. Potverdorie kijk zelf eens op je rekening die hij zelf had gemaakt. Zeg geen probleem zal uren voor aanpassen eraf halen. Huh heb toch niets fout gedaan.
Zzpers is vaak verkapte vorm van uitzendbureau.
Ze nemen geen verantwoordelijkheid en zijn meestal niet "thuis".

Moet volgende week voor betonbouwer naar bouw toe omdat hij geen andere of eigen personeel vertrouwd om schoonwerk beton te maken. Is toch erg als eigen personeel het niet mag maken of hij er geen Zzpers durft te laten maken. Terwijl ze 60 zzpers onder zich hebben werken.

Ik ben ooit boos als doos schroeven omvalt.
Ben vandaag op bouwplaats geweest werd heel pak steigerplanken zo container gegooid. Combinatie werk en gunde elkaar niets dus zo met loader in container gegooid

[DaBit]

Dan kan die manager daar gewoon eerlijk over zijn. Het is niet verplicht dat nieuws leuk moet zijn volgens mij, en bij heel veel mensen gaan de hakken hard het zand in als de bullshitradar begint te bliepen.

[Kjelt]

Kun je je als werkgever niet verzekeren voor die twee jaar ziekte van een werknemer mocht het gebeuren?
Zal wel weer te duur zijn, personeel kost nou eenmaal geld idd maar het zou op het eind meer moeten opleveren dan het kost, als dat niet het geval is dan heb je geen business case.

[spinningwheels]

Rien houd de eer aan zichzelf, bewonderenswaardig dat zeer zeker.
Maar als ik zijn verhaal goed lees, is Rien aardig geschoffeerd door zijn werkgever.
Het is maar net hoe je er zelf instaatm Kan mij in de opmerking van Ben ook wel vinden .
De ziektewet in, door dergelijk gedrag van werkgever is het niet zo heel erg vreemd dat je daaring beland.
Kan mij dus in beide wel vinden .

[rien1959]

Gisteren heb ik mijn ontslag ingediend. De gehele dag niets gehoord tot ik gisteravond laat eindelijk een reactie kreeg van mijn chef. Hij draaide mooi om de pot heen. Vandaag komt hij langs voor wat praktische dingen, zoals hij dat noemt. Eigenlijk niets anders dan "Help, ik weet niet hoe het nu verder moet, want ik heb geen vervanger" Vanuit HR ook al een reactie gekregen. Ik heb nog 37 uur verlof staan. Dat is mooi. Waarschijnlijk ben ik vrijdag 25 juli voor het laatst op de zaak.
Van diverse collega's reactie gekregen. Allemaal zijn ze geschrokken. Nog ruim drie weken en het zit erop.

[Arie Kabaalstra]

Persoonlijk vind ik dit de juiste oplossing.. het ISGLK-protocol hanteren.. (In Sop Gaar Laten Koken),
Dat nu de onkunde pijnlijk duidelijk wordt, als een chef je komt vragen "hoe nu verder?".. dan is het wel duidelijk wie de kar heeft moeten trekken..
Rustig je "Dagen uitzitten".. en dan een Lange neus trekken... klaar is klaar..