De aanpak is anders. Maatvoeringen en locaties waar onderdeel A aan B koppelt stuur je het beste via een spreadsheet. Met ShapeBinders kun je ook nog wel wat eventueel.
Meerdere onderdelen in een assembly plaatsen (en meerdere subassemblies in een hoofdassembly) kun je met de assemblymodules. Assembly3 is een beetje zoals Solidworks met 'mates'. Assembly4 gebruikt het concept 'lokale datumobjecten'. Bevalt mij eigenlijk beter omdat je de interface van A naar B strak definieert in plaats van dat je maar aan elke edge of face wat kunt hangen. Dwingt je om veel beter over het ontwerp na te denken. Maar het is wel even wennen.
Hier een subassembly van mijn 3D printer v2.0 in wording:
Zoals je ziet zijn dat toch al aardig wat losse delen, waaronder een aantal subassemblies.
Hier een van die subassemblies met een van de 'datum objects' dat de interface naar de buitenwereld definieert: een coordinaatsysteem in het midden van de as op het bovenste vlak van het bronzen lager:
Daar knoop ik dan een stap verder weer het tandwiel of riemschijf aan vast. Met 'mates' heb je er meerdere nodig; een concentric om iets om de as te positioneren, en nog iets als coincident om de positie in het verlengde van de as te definieren.
Maak dan vervolgens de as een vertande as, en in Fusion/Solidworks licht de history rood op, want dan werkt 'concentric' niet meer. Hier niet.
Hieronder een voorbeeldje van een layout-schets:
Wel een hele simpele, namelijk enkel een lijn. De locatie en lengte van de lijn word gestuurd vanuit een spreadsheet op het bovenste niveau van de hele samenstelling. De verticale assen zijn vervolgens geassembleerd aan de eindpunten van de lijn.
Zo geef ik straks alles een plekje. Dus een 2D-grondplan als basis, en daar knoop ik zaken als de verticale assen, de lagerblokken, de motoren, framedelen, etc. aan vast.
'Jamaar DaBit, da's toch bottom-up wat je nu doet?' Klopt; die X-as moet eerst naar volle tevredenheid werken voor ik beslis of ik ermee doorga. Dus die is eerst getekend.
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'
