voordat de secundaire kant van een trafo van 70 naar 110 volt gaat, moet de primaire kant dusdanig hoog worden dat alle andere apparaten ook stuk zouden moeten zijn, dus ik verwacht niet dat de spanning te hoog is geweest
Nee, ik eigenlijk ook niet. Maar het blijft wel vreemd dat die 75VDC het enige is wat de printen delen. Computeringangen zijn optisch geisoleerd, stappenmotoren maken ook geen onderling contact op de windingen.
En als dan in 1 simultane knal op alle 3 de printen dezelfde transistor plof doet, en een andere print er ook last van heeft...
Nouja, het is weer gerepareerd en er is piekspanningsbeveiliging toegevoegd.
En toen stond de bout toch aan, dus maar gelijk het minimale te testen deel gebouwd van de toerenregeling, namelijk de voeding. 230VAC spul, gelijkrichter, afvlakking, geschakelde voeding naar 13V en de 5V regelaar+LED.
Waarom is dit het minimale?
De afvlakking los testen is link. Zonder belasting staat er een dag later nog 200+ Volt op die dikke condensator, en als je kortsluit vonkt het heel onbehoorlijk.
De 325VDC -> 13VDC geschakelde voeding belast de condensator zodat die iets sneller leeg is. Die heeft echter op zijn beurt ook weer een kleine belasting nodig, wat de 13V->5V regelaar+LED doet.
Onderkant met wat SMD spul:
Nogmaals: ook bij de weerstandjes staan de 'pootjes' verder uit elkaar dan bij een normaal IC.
Bovenkant.
Lampje aan, goed gedaan!
Wel een zekeringhouder die niet past. EAGLE footprints zijn niet altijd even betrouwbaar, en ik had verzuimd om die te controleren. Nouja, voordeel van enkel- / dubbelzijdige print is dat je d'r makkelijk gaatjes bij kunt boren. Een van de draadbruggen moest ook naar de onderkant, maar da's niet spannend.
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'