Wat te doen met overgebleven trichlooretheen?

[Swake]

Van teveel water drinken ga je ook dood.

Dat goedje werd vroeger gebruikt in de droogkuis. De bus die thuis stond bij ma en pa werd dan ook vooral gebruikt bij het verwijderen van vlekken op kleding. Occasioneel ook eens om een verfborstel proper te maken, borstels met 'echte' opgedroogde olieverf bedoel ik dan, er zat misschien zelfs nog lood in die verf.

[TestCase]

Ik vind het verschil tussen iemand die incidenteel een keer een gehalogeneerd oplosmiddel gebruikt en een bedrijf dat zijn werknemers onbeschermd 8 uur per dag in contact brengt met het spul nogal een verschil. Het is de dosis die het vergif maakt.

Maar goed dat Dabit dit diplomatische antwoord geschreven heeft. Ik sluit me er volledig bij aan.

Toen ik gisteren die post over voortschrijdend inzicht las, ben ik meteen al stomend en briesend beginnen typen. Uiteraard vol krachttermen, dramatische memes en het nodige scheld-gehalte.
Maar die hoef ik gelukkig dus niet te posten, dankzij Dabit.

Conclusie van die ongeposte post: het voortschrijdend inzicht is al zover dat het voor de grote hoop overduidelijk is dat we geregeerd worden door een zootje criminelen die ons allerlei nonsens-regeltjes door de strot rammen die, NOTA BENE!, diametraal op de bestaande wetten staan waar dit zootje criminelen zich aan te houden heeft. Niet alleen overtreedt dat zootje de wet, ze doen het ook nog eens op een manier alsof ze hun reet op je gezicht afvegen. Ongestraft en uiterst arrogant, laten we wel wezen.

Maar er zijn altijd mensen bij wie de realiteit niet zo gemakkelijk door dringt. Die blijven dan plakken in die groene waanzin (waanzin die je in een nuchtere en logisch onderbouwde dialoog zo aantoont, maar waar dat soort maar niet aan wil omdat ze liever vasthouden aan een waanbeeld) en vormen zodoende een perfecte voedingsbodem voor de grove leugens gepushed door zware criminelen, op een dieet van champagne en kaviaar, die nooit ter verantwoording geroepen worden.

Misschien moeten zo'n milieu-mongolen de VS eens bezoeken. En bestuderen. En nog wat meer plekken op de wereld bezoeken en bestuderen.
Kwestie van proberen te ontrafelen en begrijpen van wat er nu precies gaande is op deze planeet.
Er liggen hoegenaamd geen economische motieven achter die wereldwijde regelitis, buiten dan de slaafjes zo arm mogelijk krijgen en ze alle grondstoffen ontnemen zodat ze zeker geen technologie ter beschikking hebben die ze wel eens zouden kunnen gebruiken om te revolteren tegen deze massale slavernij.

[Arie Kabaalstra]

verder alles goed?.. of zat je Alu hoedje te strak?..

Wat te doen met "tri"?.. als je het echt niet meer gebruikt.. Chemisch afval.. gewoon inleveren.. als je het nog wel, al dan niet incidenteel gebruikt.. netjes opbergen.. en gebruiken tot het op is..

'k had hier ooit een klein flaconnetje "MEK".. Ook geen fris goedje.. blij dat het opgegaan is..per keer gebruikte ik niet meer dan een druppeltje.. maar.. gezond kon dat spul niet zijn, met die geur..

op mijn werk vroeger.. Methyleenchloride gebruikt.. als reinigingsmiddel dan.. Daar werd je ook niet vrolijk van, maar het werkte wel snel..

[MeMoRy]

Mag ik ook nog even m'n plasje erover doen?

Het lijkt niet te degraderen over tijd, zoals veel andere stoffen doen.
Lijkt me inderdaad niets mis met bewaren en gebruiken voor reinigen en evt acryl/plexi lijmen.
Mits opletten dat je goed ventileert en jezelf niet over narcose brengt.

In de werkplaats krijgen genoeg gevaarlijke dampen, als olienevel, carbidestof, lasdampen (ook UV bij bijv TIG) en wie weet wat nog meer. Moet je net zo goed erg voorzichtig mee zijn. Alcoholdamp (als je koelt met ethanol) is al niet gezond. Solderen, zeker met flux, ook niet gezond. Etc etc.
Er zijn zeker stoffen die je nooit in wilt ademen. Maar deze is niet de ergste bij hobby gebruik.

Maar ja, ik ben geen expert

[Arie Kabaalstra]

Daar heb je wel een punt.. 'heb gewerkt bij een bedrijf met een "Stevige" lasafdeling, wel een mobiele afzuiger, maar als ik stevig aan het lassen was..stond de hele tent blauw.. Moeten we dan moeilijk gaan doen als we iets wat we moeten lijmen ontvetten met Methyleenchloride?..

't is niet voor niets dat ik de deur van mijn EMCOturn 120 stevig dichthoud terwijl de machine draait..Die vette lucht kun je soms van verre al ruiken..

[P1-Engineering]

Ik vind het verschil tussen iemand die incidenteel een keer een gehalogeneerd oplosmiddel gebruikt en een bedrijf dat zijn werknemers onbeschermd 8 uur per dag in contact brengt met het spul nogal een verschil. Het is de dosis die het vergif maakt.

Maar goed dat Dabit dit diplomatische antwoord geschreven heeft. Ik sluit me er volledig bij aan.

Toen ik gisteren die post over voortschrijdend inzicht las, ben ik meteen al stomend en briesend beginnen typen. Uiteraard vol krachttermen, dramatische memes en het nodige scheld-gehalte.
Maar die hoef ik gelukkig dus niet te posten, dankzij Dabit.

Blabla hele berg onzin.

Misschien gewoon helemaal niets meer schrijven, denk dat je daar iedereen een plezier mee doet.

[Sven]

Maar er zijn altijd mensen bij wie de realiteit niet zo gemakkelijk door dringt.

Er zijn altijd mensen voor wie de realiteit enkel en alleen gegrond is in hun eigen referentiekader. DAT referentiekader hoeft helemaal niet correct te zijn.
En dat is dan eigenlijk alleen een probleem als de eigenaar van dat kader niet open staat voor nieuwe inzichten.

Een gesloten referentiekader is de basis van elke dictatuur.

[zeeschuim]

Verkoop het aan een ouwe lijmsnuiver!

[WillyH]

Ik vind het verschil tussen iemand die incidenteel een keer een gehalogeneerd oplosmiddel gebruikt en een bedrijf dat zijn werknemers onbeschermd 8 uur per dag in contact brengt met het spul nogal een verschil. Het is de dosis die het vergif maakt.

Het zijn wel twee uitersten die je hier aangeeft, een bedrijfsleider die zijn werknemers onbeschermd 8 uur per dag blootstelt aan tri kan je wat mij betreft veroordelen voor poging doodslag.
En inderdaad, in de meeste gevallen is het de dosis die het gevaarlijk maakt. Alleen: hoe weet die occasionele gebruiker aan welke dosis die zit? De geur is pas duidelijk waarneembaar bij een concentratie van 2.400 mg/m³ terwijl de alarmeringsgrenswaarde voor 1 uur blootstelling 2.500 mg/m³ bedraagt.

De alarmeringsgrenswaarde (AGW) geeft de luchtconcentratie van een stof waarboven onherstelbare of andere ernstige gezondheidseffecten kunnen optreden of waarbij door blootstelling aan de stof personen minder goed in staat zijn zichzelf in veiligheid te brengen.

Iedereen -nou ja, bijna iedereen- zal wel snugger genoeg zijn om voorzichtig met zo'n spul om te gaan, maar ik heb al mensen in de petrochemische industrie hele rare dingen zien doen als ze in een onverwachte (onveilige en zelfs levensbedreigende) situatie terechtkomen en in paniek handelen.

[hainjedaf]

Ach, ik ben mateloos ontspoord...

In mijn lagere- en kleuterschooltijd zat Tri in zo ongeveer alles; lijm, tipp-ex, verf, viltstiften, nagellak....

Geen wonder dat ik zo dramateloos ontspoord ben...

[zeeschuim]

Je hebt wel een hele blije jeugd gehad?

[hainjedaf]

Je hebt wel een hele blije jeugd gehad?

Nee. Maar dat lag niet aan de tri.


enne... Blij werd ik pas van die ontdekking op mijn 17e.... Dat je ook gratis naar de hoeren kan en dan met goed advies thuis komt.

[henkzelf]

Lang geleden (in de tijd van de houten gulden) had ik een baas die koffiebekertjes spaarde. De koffie werd bij die Philips ontwerpgroep nog met een kar rondgebracht en geserveerd is bekertjes van piepschuim (verbrande je niet je handen maar je mond). Hij had al een vier meter hoge stapel staan tegen een verticalen dubbel T-balk van het gebouw. Om alles in de hoek te drukken stond zij stapel onderin in en stalen ‘Normaal-bak’ dus niet helemaal in de hoek.
Hij was heel trots dat hij al bijna bij het plafond van de hal was en menig bezoek uit de werkplaats sprak zijn bewondering uit. Tot er een zei: “Hé, ik heb hiermee gepoetst en wat ik over heb, mag ik dat in die bak gooien.” Mijn baas zei: je doet maar, al je mijn stapel maar niet omgooit”
Ik vergeet zijn gezicht nooit toen hij zag dat de tri de bekertjes oplosten en zijn stapel langzaam in de Normaal-bak verdween.

[Arie Kabaalstra]

Net als die Collega die ooit op een andere afdeling een beetje Thinner ging halen.. in een Polystyreen bekertje.. hij kwam terug met een beker waar je heelveel in kwijt kon.. Bodemloos..