Bouw epoxybeton/staal freesmachine

[DaBit]

Het is inderdaad ook wat je zelf het prettigst vind werken. En wat het eind resultaat voldoet aan je eigen verwachtingen.

Nouja, als je de close-up foto van het sproeikopje bekijkt dan zie je het aluminium aan de zijkant van het grote (spindel)gat volledig glad zijn. Dat was met een 10mm HSS/Co8 3-snijder, lampolie, tegenlopend uitkameren zodat de spanen achter de frees gedumpt worden, half millimetertje laten staan, nog een keer meelopend rond met wat hoger toerental en lagere voeding om het af te werken.

Met alcohol word het net zo mooi.

Mocht je nog eens andere frezen aan schaffen voor aluminium, zoek dan frezen met een gladde gecoate spaan hoek of gepolijste spaan hoek. Het 'plakken' aan de frees wordt hier door beperkt.

Het belangrijkste blijft toch dat de frees belachelijk scherp is.

De 'luchtring' is gedaan met een vers Phantom 4mm HSS/Co freesje en een trochoidaal pad. Daarbij was helemaal geen smering of koeling nodig. Dat knalt er op volle diepte reng-reng-reng-reng doorheen.
De kamers voor de laserhouders zijn met een vers 6mm Chinees (richontools) HSS freesje gedaan. Eentje plakte vol en brak, de tweede klaarde de klus, maar onder productie van een hoop rookwolken van verdampende lampolie en spaantjes die weer aan de wanden plakken. Met $1,20 per stuk is de prijs/kwaliteitverhouding van die dingen alsnog naadje pet. Ik wist het, maar ik had alleen nog maar AlTiN gecoate scherpe 6mm freesjes en ongecoate freesjes die al een bergje staal voor de kiezen gehad hebben. Da's beiden ook niks.

Het op maat frezen van de zijkanten is gedaan met een lange 12mm HSS/Co 4-snijder van HBM. Dit zit er wat tussenin; het is geen top, het plakt iets, maar ook niet slecht. Maar doe mij toch maar voor een paar euro meer zo'n Phantom freesje.

Ik zal zowiezo nog eens een paar van deze aluminiumfreesjes bestellen. Die dingen frezen heel fijn, het is alleen wel VHM. Een klein missertje of een werkstukje dat toch niet zo stabiel opgespannen ligt als je dacht, en je frees mist weer een tandje of breekt in 3 stukken.

Je bent trouwens wel lekker bezig met de machine. Ben wel benieuwt hoe ze er bij staat.

Hetzelfde als een maand of anderhalf terug . Aan de buitenkant is niks meer veranderd; de voortgang zit 'm in zaken zoals het koelcircuit voor de spindel, luchtklepje en slangen voor de mistkoeler, etc. Hij staat er momenteel zelfs een beetje zieligjes bij zonder kogelomlopen. Een paar weken geleden was ik bij een forumlid om ze recht te buigen (zit dik 2mm slinger in die dingen), maar we waren niet erg succesvol. Dat heeft nog een poging 2 nodig met wat uitgebreid gereedschap.

Nu heb ik daar niet zo'n haast mee. De ruwbouw is klaar, en in principe zou ik al kunnen frezen als ik dat zou willen (moeten de kogelomlopen er wel terug op uiteraard). Maar uit zelfbescherming is het wel handig dat ik dat niet kan; dat scheelt in verleiding om die op de lange baan te schuiven.

Todo's voordat ik een frees in de spindel zet:
- Mistkoeler klaar en werkend.
- Spindel haaks stellen
- Z-as kolom dicht.
- Deel van omkasting maken.
- Rudimentair hou-spanen-weg-van-kogelomloop-en-geleidingen
- Hertunen servolussen

En dan kan het apparaat z'n eigen bed ruw vlak frezen. Vlak genoeg om de vlakplaat heen en weer te kunnen schuiven zonder dat ik hoop op de meetklok hoef te verrekenen. Ook maar meteen het gatenraster voor opspannen frezen/boren. Daarna:

- Elektronisch corrigeren van de kleine wobbels die inmiddels toch weer in de assen gekropen zijn. Op 1 plek over de Y-as heb ik een dip van -0,03mm bijvoorbeeld, en vanwege dat scheur-akkefietje van de brug een tijdje terug staat de beweging van de Z net niet 100% haaks op XY. Is ook maar een paar honderdsten, maartoch.

- Nog een keertje 0,2-0,5mm eraf halen om het bed helemaal vlak te hebben.

En dan kan-ie in bedrijf. Dan liggen er nog genoeg zaken die ooit aandacht behoeven, maar dan kan de boel normaal werken.

Het eind is in zicht dus. Tegen de tijd dat ik kan frezen ben ik er toch een jaar zoet mee geweest.

[Sven]

Je had natuurlijk veel tijd kunnen besparen door niet steeds alles op te schrijven :)

Maar we (ik denk dat ik hier niet alleen voor mezelf schrijf) zijn heel blij dat je er zo lang over gedaan hebt, ik heb er veel van geleerd ;)

[DaBit]

Hmm, weinig gedaan aan de machine afgelopen week. Maargoed, de plaat die de spindel onderaan afsluit zit op z'n plek.





De meeste tijd ging uiteraard weer zitten in het stellen van die plaat zodat als ik er wat opschroef dat het parallel aan XY staat. Ruimte tussen spindel en plaat is afgedicht met schuimrubber. Zo kan ik nog makkelijk stellen en kan er geen troep naar binnen.

Een foto van de binnenkant van die plaat met de capillairtjes op de plek heb ik niet helaas. Dat zou dan wel weer de meest interessante geweest zijn. Viel wel vies tegen om die capillairtjes erin te wurmen; dat RVS spul is net verenstaal en laat zich niet makkelijk dwingen.

[Zee&Zee]

wat dacht je rode pen, dat valt lekker op met een laserlijn

- netjes opgelost zo.

[DaBit]

Ik dacht 'ik pak een 10mm spantangetje uit het setje ER25 spantangetjes dat bij de MC2->ER25 houder zit die ik ooit voor de BF20 kocht'. Helaas is dat een hele andere maat spantang die niet in de spindel past. Ik had dus alleen de 6mm tang die ik erbij kreeg. Zoekzoek, potloodje gevonden (die een van de kinders heeft laten slingeren schat ik zo), achterkant dunner maken, en in de spantang. Zo gaan die dingen.

Potloodje was alleen een rode

Nu nog een vraag. Zou ik nog veel winnen kwa stijfheid door extra ribben toe te voegen in die kolom? Of beter gezegd: zou ik daar zoveel mee winnen dat ik er ook lol van heb? Het is nu een 'doos' van 190mm x 155mm x~450mm met achterwand en bovendeksel 10mm staal, onderkant 20mm aluminium en zijwanden 5mm staal. Voorkant word ook 5mm staal, maar wel met gat ter hoogte van de spindelklem.

(dat gat heeft 2 redenen: ik wil bij de stel/klembouten kunnen, en de spindelklem blijkt net iets te dik te zijn om er een vlakke plaat overheen te kunnen plaatsen. 't was ooit ontworpen voor een 3kW/d=100mm spindel of BT30 cartridge ipv een d=125mm spindel)

[Linki]

Een koker vierkant 150 mm 5 mm wand dikte, uitsteek lengte 250mm eenzijdig ingeklemd heeft 400 N nodig om een ( 1 ) micrometer te buigen.

Een prima waarde voor jou machine lijkt mij.

[DaBit]

Een prima waarde voor jou machine lijkt mij.

Nou, dat lijkt mij ook

Nog eventjes de andere kant van de mistkoeler gemaakt, waaronder de vloeistofhouder.
Men neme een stukje ijzer, een stukje stalen pijp type 'herkomst onbekend', en een holle schroefdraad uit een lampfitting. Laat daar boormachine en TIG-apparaat op los, en dit is het resultaat:



Het was weer wazig en dun ijzer, vooral dat lampfittingdingetje. Bubbelde als een gek. Achteraf was een drupje hardsoldeer makkkelijker geweest.

Vervolgens vloeistofvat modelletje 'Brenda'. 'Brenda' is mooi slank en er kan een halve liter alcohol in voor ze verzadigd is. Modelletjes die tot 2 liter lusten zijn voor weinig te krijgen bij de lokale supermarkt. Daarom is de aanzuigleiding ook langer dan nodig voor Brenda. Onderaan de aanzuigleiding zit zo'n simpel RC brandstoffiltertje.




Tsja, waar hangen we Brenda neer? Ze moet wel een beetje makkelijk toegangkelijk zijn. Uiteindelijk maar naast de machine gehangen, iets op hoogte zodat je d'r niet tegenaan schopt. De uiteindelijke omkasting word breder dan slanke Brenda, dus uitsteken doet het uiteindelijk niet.



Hoppakee, perslucht op de machine aansluiten, Brenda volkieperen met wat water, M7 intikken om de luchtsluis te openen, en dan.....

... doet het niet wat het moet doen.
Blazen doet het prima. Verbruikt bij een stevig windje wat meer lucht dan ik graag zou zien, maar daar is overheen te komen. De vloeistof is het omgekeerde: met 5 bar op de vloeistof komt er nog maar zo heel af en toe een druppeltje uit. Verder lekt de onder-de-spindel-plaat iets rondom de grote kanaaloppervlakken bij hoge drukken. Daar mogen nog een paar boutjes extra bij om de deksel op z'n plek te houden.

Hmm, maar eens kijken wat er misgaat. 30cm capillairlengte is toch al een tikje korter dan de 40cm die ik in mijn testen gebruikte, ik kan me haast niet indenken dat dat het probleem is.
Misschien zit het koperen pijpje in de vloeistofhouder niet helemaal goed gesoldeerd; een 2,2mm koperen pijpje 5mm diep in een M5 gat solderen zonder de draad te raken valt niet mee; die had ik toch beter eerst vanaf de andere kant kunnen solderen. Maar dan was-ie vast wel met lassen losgeschoten of lek gegaan.
En als er lucht mee de leiding in gaat dan daalt de vloeistofopbrengst heel rap.

[hrscharft]

Hey Dabit,

ik kan me nog herinneren dat je een poosje geleden nog op zoek was naar een oplossing voor de stofkappen over je geleiding en spindels.
Nu kwam ik bij de amerikaanse CNCZone vrienden het volgende tegen. Misschien dat je er wel teveel voor moet bijbouwen op je machine om het daadwerkelijk zo werkend te krijgen maar wilde het toch even met je delen. naar mijn idee is het best een mooie DIY oplossing.







Grappig detail nog over die machine ;) het is een bamboo machine waarmee hij zelfs staal freest

[DaBit]

Hmm, dat is inderdaad wel een leuke oplossing. Die gaat bij mij helaas niet passen. Maar het idee is ergens wel bruikbaar. Eens even door laten sudderen...


Dan het slechte nieuws: dat gedoe met die capillairtjes werkt echt voor geen centimeter

De luchtstroom bij de sproeimondjes is veel te laag van snelheid. Er komt een druppeltje uit de capillair, die valt naar beneden, sproeimondje doet een keer 'sprut' waarbij een deel van de vloeistof met de luchtstroom meegaat maar het merendeel gewoon naar beneden valt.

Ik heb wat zitten spelen met verschillende capillairtjes. Dikke, dunne, uit laten komen in het gaatje van de sproeimond zelf, lang, kort. Maar tot nu toe is het allemaal 10x niks.

Hier een plaatje van een experimentje:

(met messing; dat verwerkt toch een aardig eind makkelijker dan RVS)

Plan B: ik plaats een venturi op de plek waar de luchtleiding de plaat binnenkomt. Dan vernevelt de boel daar. Grote kans dat de dichtstbijgelegen sproeimond dan veel vloeistof doet en degene die het verste weg ligt weinig, maar dat hoeft nog geen drama te zijn. 't zal altijd gelijk of beter zijn dan 1 spuitkopje denk ik dan maar.

Plan C: venturis maken die in die 6mm schuine gaten passen.


En verder zakt de vloeistof mooi terug naar het voorraadvatje en duurt het een kleine eeuwigheid voor er daadwerkelijk wat begint te sproeien. Vreemd; bij het testen had ik ook de volle lengte slang en daar geen last van. Nouja, dat is met een kogelklepje nog wel op te lossen lijkt me.

[ruudpg]

De opening van je spuitkopjes is erg klein, maar kan je dan niet beter iets dikkere leiding er naartoe maken, die hele dunne messing buis die je nu gebruikt in je testopstelling, heeft die niet veel te veel interne weerstand om er iets met grote snelheid doorheen te krijgen? Toen ik je tekening had gezien dacht ik dat de lucht met vloeistof gewoon direct door de groef zou gaan die je gefreesd hebt, en niet door een aparte buisje, het enige nadeel van het gebruik van de groef zou zijn, is dat hij na het uitschakelen van de luchttoevoer iets kan nadruppelen.

[DaBit]

De lucht gaat door de groef, de vloeistof door de dunne buisjes. Die dunne buisjes eindigen bij het 6mm gat waar de spoeikopjes in zitten, en leveren daar de vloeistof af.

Reden om het pas op het laatste moment samen te voegen is voortijdig verdampen van de alcohol en het gelijk verdelen van de hoeveelheid vloeistof per spuitkopje, dus alle 3 eenderde van het totaal in plaats van eentje de helft en de andere twee een kwart.

Zet ik druk op de vloeistof, dan vormt er zich langzaam een druppel aan het eind van de capillair. Als die druppel groot genoeg is, dan valt-ie. Bij een hoge luchtsnelheid word die druppel 'afgesneden' en opgebroken in kleinere, lichtere druppeltjes.

Waar ik me in vergist heb is de luchtsnelheid die nodig is om effectief kleine (mist-)druppeltjes te vormen. Ik had verwacht dat de turbulentie (de lucht moet een haakse bocht maken) en luchtsnelheid in het 6mm gat naar de sproeikop voldoende zouden zijn om een mooie fijne mist te produceren. En dat blijkt bepaald niet het geval te zijn. Iets met gissen is missen enzo.


De simpelste oplossing is een centrale vernevelaar gebruiken, en de groef enkel nog voor de distributie van de lucht/vloeistof nevel. Dus waar nu de 8mm push-in connector zit de vernevelaar plaatsen, bestaande uit een venturi met kleine minimale diameter waar de vloeistofstroom haaks op uit komt. Dan worden de druppels ook nog eens met kracht tegen de bodem van de groef aan gemept waardoor ze nog verder opbreken (aldus mijn theorie). Dat zal vast wel wat nadruppelen, maar zo erg is dat niet. Het is in ieder geval het proberen waard, want simpel, robuust, en ik vermoed dat er nog wel wat gespeeld en gemodificeerd moet worden voordat het hele spul doet wat het moet doen.

De ingewikkeldere oplossing is het plaatsen van afzonderlijke venturis in de 6mm gaten naar de sproeikopjes. Ingewikkeld om te bouwen valt wel mee; plaat bijwerken zodat de volle 6mm diameter naar de sproeikopjes toegangkelijk is, stukje messing of staal 6mm rond, kanaaltjes boren, capillair erin solderen, dingen monteren in de gaten. Het venijn zit 'm in het feit dat loshalen, modificatie uitvoeren omdat het toch niet helemaal doet wat je wil, en weer monteren een avondvullende klus is.

[DaBit]

Welkom bij 'Prutsen met prutskees, aflevering 327'.

Een centrale vernevelaar:



Bestaande uit een MIG-kopje (die had ik al vaker gebruikt) uitgeboord tot 1,5mm, een stukje koppeling met toevallig een G1/8 draad en een wat dikker (0,7mm binnendiameter) koperen leidinkje omdat 0,6mm buitendiameter capillair zo ielig is.



Het eigenlijke capillairtje zit tussen twee stukjes 0,7mm koperen pijp. Da's handig zo, want erin steken, beetje RVS flux, soldeerbout erop, vast. Nog een keer soldeerbout erop, trekken, los.

Doet het al iets beter:



Eigenlijk nog niet bepaald wat ik voor ogen had. Maar 2 van de 3 kopjes krijgen vloeistof en het doet nog steeds 'sprut, sprut' tenzij je de vloeistofhoeveelheid opvoert, maar de druppeltjes zijn wel relatief klein. De druppels vallen ook niet meer naar beneden, maar worden door de luchtstroom keurig naar het middelpunt getransporteerd.

En met alcohol zullen ze nog wel kleiner worden dan met water.

Ik ga het hier eens bij laten voor nu. Eerst maar eens kijken hoe het werkt als er een frees in een stuk materiaal verdwijnt. De vernevelaar zit extern dus daar kan ik relatief makkeliijk bij,

Volgens mij zijn er maar 2 manieren om dergelijk kleine hoeveelheden vloeistof netjes te vernevelen: of onder ontzettend hoge druk inspuiten (zeg maar common-rail diesel), of een ultrasone vernevelaar gebruiken.

Weet je wat trouwens ook snel went? Zo'n touchscreen. Zit ik op het schermpje te tikken dat aan de BF20 hangt, en me af te vragen waarom er niks gebeurt

[Zee&Zee]

Respect voor de tijd die je erin steekt, ik heb mijn alibaba ding eronder geschroefd en dat was het voorlopig ..

Weet je wat trouwens ook snel went? Zo'n touchscreen. Zit ik op het schermpje te tikken dat aan de BF20 hangt, en me af te vragen waarom er niks gebeurt

Dat had ik laatst met een kapotte tel, pak een oud ding uit de kast sim erin, drukken op dat scherm jonguh... Duurde ff... Verrek die had nog toetsen

[DaBit]

Ik ben op de BF20 weer even terug op niveau 'blaaspistooltje, kwast en fles lampenolie' omdat ik de koeler daarvan gekannibaliseerd heb, en dan weet ik opeens weer heel goed waarom ik die mistkoeler/spanenblazer direct in de machine wilde integreren.... Mooi glad oppervlak, geen stukje aluminium aan de snijkanten van de frees te bekennen, en schoonmaken door met de handveger de droge spanen bijeen te vegen. Droge spanen in een grote doos, en als die vol zit dan krijg ik er bij de metaalrecycling de prijs voor schoon aluminum voor, en da's weer genoeg om een freesje te kunnen kopen.

Dus ja, daarom doe ik het. Al ben ik stiekum alweer een paar weken met die mistkoeler bezig...

Jammer alleen dat het (nog) niet zo goed werkt als ik verwacht/gehoopt had.