Arie Kabaalstra schreef:
de stroombron is ook een uitdaging opzich..
..
moet wel te doen zijn als je verstand hebt van electronica.. maar dat is nou juist mijn zwakke punt..
Te doen is het zeker, maar die uitdaging klopt ook wel. Je genereert een stevige bak geweld, en je wil dat geweld nog uiterst nauwkeurig sturen ook. Beetje te vergelijken met een slopersbal gebruiken om kleine messing nageltjes in een plankje hout te tikken.
Hoe zit het eigenlijk met de kosten van verbruiksmateriaal voor zo'n machine? Dat draad bijvoorbeeld, dat gaat er best hard doorheen volgens mij?
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'
draad recyclen, dat kun je gevoeglijk vergeten..die draad wordt ongeveer net zo hard verspaand als het werkstukmateriaal.. in die zin dat het over het gehele oppervlak materiaal kwijtraakt.. 't wordt ook bros..
Vonkdraad heeft een hoge treksterkte.. Messingdraad 0.25 bijvoorbeeld van Mitsubishi heeft een treksterkte van 900n/mm2.. da's hoog.. ik vermoed dat de laatste bewerking bij de fabricage koud trekken is.. waardoor de boel flink verstevigd wordt..
Idd, de draad wordt ook dunner, maar de draad die het werkstuk gepasseerd is, heeft toch nog wel wat treksterkte, ik had het ook over "niet te nauw nemen".
Oh, en op een rolletje wat ik hier heb, zit 3 KG draad, .25 dik, just do the maths.
je zit met gerecyclede draad altijd met een veel hoger risico op breuk..dat betekend, dat je ondanks dat het CNC is.. je em toch in de gaten moet houden.. Ok.. als je automatische draadinvoer hebt. boeie.. maar zo niet?.. dan ben je aan de beurt..Voor mij persoonlijk een no-go eigenlijk..
auto-wire-insert betekent ook dat je besturing het punt van breuk moet onthouden, terug moet lopen naar het startpunt, en daar de draad moet inschieten.. om dan vervolgens weer terug te lopen naar het breukpunt, om daar verder te gaan.. da's pittig om te schrijven..
Heb me wel eens laten vertellen dat ze nauwkeurige stempels en matrijzen voorvonken met een gebruikte draadspoel en vervolgens nog een keer navonkten met een nieuwe draadspoel. Hier geldt ook weer dat het allemaal commercieel was en niet hobbymatig.
Wat cocodile zegt om een gebruikte goedkope machine aan te schaffen( zo'n brother bijv.) en hiervan de generator en andere bruikbare onderdelen te gebruiken en je eigen machine hier omheen te bouwen is natuurlijk ook een optie, moet je wel iets tegenkomen uiteraard dat bruikbaar is voor een habbekrats. Of is dan de uitdaging al weg om letterlijk vanuit niets een machine te bouwen? Ikzelf ben verspaner en heb zoals de meesten hier niet het virus van zelfbouwen of cnc virus zoals ik hier weleens lees. Kan me dan goed voorstellen dat juist hierin de uitdaging en uiteindelijk de trots zit als je het werkend hebt.
Voorsnijden met gebruikte draad.. de eerste vraag die bij me opkomt is eigenlijk de volgende: HOE krijg je je gebruikte draad netjes opgespoeld?.. de Brother HS 100 had een opwikkelspoel voor gebruikte draad, maar daar zat het verre van netjes op, dat kreeg je nooit zonder knopen afgewikkeld, de Mitsubishe DWC 200 H liet het gebruikte draad gewoon in een bak lopen.. klere ding.. dat was altijd een drama om die bak te legen.. , dan de FA 20 P.. die had een Chopper.. die knipte de draad in stukjes.. zodat je een bak met korte naaldjes had.. makkelijk weg te gooien.. maar totaal niet meer te gebruiken naderhand.. dat moge duidelijk zijn..
verder nog een overweging.. kostenbesparing?.. denk het niet.. je moet de draad dus weer op een geschikte spoel zien te krijgen, en dan ook nog zo dat ie foutloos afrolt., dat kost tijd, dus geld.. bovendien.. een Messing draad bestaat voor een groot deel uit KOPER.. en koper levert geld op.. in de machine bij het verspanen wordt het een poeder, gemengd met poederdeeltjes van het bewerkte materiaal... heb je dus ook niets meer aan..
in de Gereedschapmakerij, werd alle gebruikte vonkdraad opgeslagen in een container, en die werdt gerecycled..daarmee werd dus bespaard op de aanschaf van nieuwe rollen draad.. en niet door hergebruik op de machine..
wat het aanschaffen en ombouwen van een bestaande machine betreft.. de besturing is vaak het probleem niet.. die blijven vaak wel functioneren.. de mechanische delen.. dat is het "zwakke punt". dat zou je eventueel met eenvoudige componenten kunnen verbouwen.. en dan gewoon de oude besturing gebruiken..
een nieuwe besturing erop zou kunnen.. als ie kan "interfacen" met de bestaande Generator, ik weet zelf te weinig van electronica om daar mijn vingers aan te gaan branden..
zou ik zelf een Draadvonkmachine bouwen.. dan zou ik kiezen voor USBCNC, en dan in samenwerking met iemand die kaas heeft gegeten van Electronica, de generator bouwen..
@ arie, met veel verbazing was ik jouw eerste filmpje aan het bekijken en vroeg me af hoe dan die open kubus is gemaakt? Betekend dat dat ze elke keer die draad moeten los koppelen om de volgende uit te "zagen"? Nee toch? Of zie ik wat over het hoofd?
Ja.. dus wel.. die draad moet iedere keer opnieuw worden ingevoerd.. maar.. een "beetje" draadvonkmachine kan dat automagisch..
de Mitsubishi DWC 200 H waar ik mee gewerkt heb, die had een maximale "auto-insert" hoogte van een centimeter of 20 geloof ik.. in de bovenarm zat op de Z-as een mechaniek met een buisje, met onderin de draadgeleider.
dat buisje kon door een apart motortje dus zo'n 20 cm door de nozzle heen geschoven worden.. tot op de draadgeleider in de onderarm..
net boven het buisje zat een invoerrollensysteempje.. 2 rolletjes met rubber bekleed, die de draad door't buisje konden "voeren".. in de onderarm zat dan ook nog een spoelnozzle, die de draad "mee kon trekken".. venturi-effect..
en.. dan nog het "schaartje op de bovenarm..
in je werk moest je gewoon een gaatje boren van minimaal 4.5 mm, 't buisje was 4 mm, dus om zo'n kubus te maken.. moest je er gewoon voor zorgen dat er een gaatje geboord was in elk vierkantje wat je wilde uitvonken..
als je dan het programma start, dan verplaatst de machine naar het eerste zogenaamde Startgat, en dan gebeurt het volgende:
de Z-as loopt omhoog, zodat het schaartje eronder kan klappen.. er wordt een stukje draad uitgeschoven, en op een bepaalde lengte afgeknipt door het schaartje.. , dat klapt dan weer weg, en blaast het afgeknipte stukje weg.
de invoerrollen draaien een stukje achteruit, zodat 't draad nog maar iets van 4 mm uit de nozzle steekt.. , dan gaat de Z-as naar geprogrammeerde hoogte , dus net iets boven het werkstuk... dan schuift het invoerbuisje naar beneden tot ie contact maakt met de ondernozzle, de rollertjes gaan nu de draad invoeren, en de spoelnozzle in de onderarm gaat aan.. die houdt de draad strak tot ie tussen de trekrollen zit.. die trekken em vervolgens nog een stukje door "just to make sure", en dan trekt het invoerbuisje terug..
Daarna wordt de generator ingeschakeld, en begint de machine zijn contour.., is ie klaar, en moet ie naar de volgende?, de Z-as trekt weer terug.. het schaartje knipt de draad door, de trekrollen trekken het restant uit de onderarm, de machine loopt naar de volgende positie, en het verhaal begint van voren af aan..
't hele proces verloopt dus automatisch.. als je in een contour draadbreuk hebt, dan loopt de machine terug naar het startpunt van die contour.. waar ie het laatste commando voor draadinvoer heeft gekregen, en voert daar de draad opnieuw in.. dan loopt ie terug VIA de contour, naar waar ie gebleven was.. en daar gaat ie verder..
die Brother HS 100, die was allemaal niet zo luxe.. daar moesten we de draad met de hand invoeren.. dat betekende, dat je of naast het werkstuk de draad moest invoeren, maar dan wel DOOR het startgat als je een binnencontour moest frezen.. daarna kon je naar ongeveer de startpositie joggen en starten..
Ook een leuke.. het trekken van de draad, dat gebeurde in feite door de opwikkelspoel voor de gebruikte draad..
dus.. draadje een stuk uit de boven nozzle trekken.. maar dan wel over je duim geleiden.. anders ging de draad krullen.. , dan reeg je em dus door het werkstuk, dan door de ondernozzle, en dan pielde je'm in het teflon geleidingbuisje.. en dan voerde je'm door tot ie buiten de bak uit de onderarm stak.. dan trok je em verder, om de trekrol heen, en dan KNOOPTE je'm gewoon vast aan de opwikkelspoel..
Hiermee wordt ook meteen duidelijk dat het niet logisch is om je draad 2 keer te gebruiken.. je moet em tig keer onderbreken om em in te rijgen.. als je dan ook nog eens een paar keer draadbreuk hebt?.. vergeet het hergebruiken van je draad maar.. gaat niet werken...
Blijft toch een mooi proces, en 't lijkt me best leuk om zo'n aparaat te bouwen. Maar net zoals plastic 3D printen: ik heb er zo weinig toepassing voor.
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'
Ik denk... dat als je een goede generator hebt.. dat je een "mixed machine" zou kunnen bouwen.. één die zowel kan draadvonken als Zinkvonken.. en dan.. dan wordt het ineens intressant.. met blokjes koper kun je blokjes uitvonken die je later weer als zinkvonkmatrijs gebruikt.. in plaats van Etsen, zou je kunnen vonken.. ik denk even aan het bouwen van messing modellen van treinen..
verder.. kleine tandwielen, kleine delen uit plaat, met ingewikkelde contouren ( aluminium pakkingen voor motoren ), sierraden...
Nee. ik zou me wel vermaken met zo'n apparaat.. :)
Ohja... ik vond op het wereldwijde web nog een plaatje..
de Broter HS 100 CONT Computer Oriented Network Tool..
Op zo'n machine heb ik het vonken, en het programmeren in G-code geleerd, 't is een uiterst geinig machientje eigenlijk.. hij heeft onder het "flimsy" plaatwerk wel een degelijk gietijzeren frame, je zou em dus kunnen verplaatsen, door alleen de stekker uit de muur te trekken, en de rem van de zwenkwieltjes los te trappen.. de praktijk?.. Ja. eigenlijkwel.. 't was de eerste machine die we indertijd verhuisd hadden.. stekker eruit ( waterbak was leeg ) en we rolden em zo naar zijn nieuwe stekkie... alwaar ie weer gevuld werd met Demi-water, stekker erin.. netwerkkabel erin. en hij kon weer..
je kunt op de foto ook de opbouw goed zien.. 't is in wezen een C-Frame, de bak staat op een XY geleiding, en dat is het enige wat beweegt, aan de linkerzijde zit de afdichting voor de onder-arm, die je tussen de bak en het frame nog net kan zien.. achter het plexiglazen deurtje met de tekst erop, zat de rol draad, het spanmechaniek, en aan de linkerkant van de machine onderin, zat de opwikkelspoel.
één eigenaardigheidje had de machine wel.. de bak zat 90° gedraaid t.o.v het bedieningsgedeelte.. de voorkant van de bak is dus NIET de X as.. maar de Y as.. X0Y0 ligt dus als het ware op de hoek rechtsvoor
ja.. da's waar.. maar laten we eerlijk zijn.. 't is wel leuk om als hobbyist zelf een draadvonkmachientje te bouwen..
dat is ook weer een deel van de hobby.. ik heb trouwens net even gekeken.. een draadrol van 5Kg 0.2 messing kost via Alibaba US $46.50, dat valt op zich wel weer mee.. ik weet niet wat het kost als ik gewoon bij Mitsubishi bestel. ik kan er wel eens een belletje aan wagen.. for shits and giggles..
Dabit.. heb jij overigens een idee hoe je zo'n generator zou kunnen bouwen?..beetje het idee van een schakelende voeding denk ik?.. dat je eerst een wisselspanning van 240VAC naar 100VDC gestabiliseerd jaagt, en em dan door een blokgolfgenerator trekt.. met een frequentie van laten we zeggen 1KHz?, met een regelbare blokbreedte?...
dan zou er "over the gap"een voltmetercircuitje op moeten die ook pulsjes uitgeeft bij afwijking van de spanning over de vonkspleet. zodanig dat die pulsen de voeding op of terug regelen bij verhoging of verlaging van de spanning over de de vonkspleet..
