Lameris schreef: ↑26 sep 2019 20:20Ik ben benieuwd hoe dit vliegtuig in elkaar steekt ?
Net als nagenoeg alle model vliegtuigen, en speciaal zwevers: er zit een bus in elke (li/re) vleugel aan de rompkant, en ook door de romp.
Daar gaat die stalen pen in. Voor en achter deze pen worden nog twee korte vaste pennetjes die 2 cm uit de vleugel steken, in de romp geschoven om verdraaien om de verbindingspen t.o.v. de romp te voorkomen. De boel wordt bij elkaar gehouden door een veer in de romp die beide vleugels bijeen houdt.
Hieronder een voorbeeld, alleen hier een vierkante carbon staaf (één vleugel is er af).
N.B.
Vanaf zaterdag ben ik er een tijdje uit. Vakantie. Ik zal wellicht wel wat lezen, maar uitgebreid reageren m.b.v. een smartphone ga ik mezelf niet aandoen. Tismaardatuhetweet ...
hrscharft schreef: ↑26 sep 2019 22:15
Goeie Sven :)
lekker licht, wellicht beter nog koolstof pijp.
Ja, maar als je een stalen pen wilt vervangen door een carbon staaf, dan moet de diameter toch 10% groter zijn. Dat vanwege de lagere weerstand van carbon tegen kortdurende piekbelastingen (slagkrachten). En dat is lastig als en al een bus in vleugel en romp zit gelijmd.
Lameris schreef: ↑26 sep 2019 20:20
Als ik de spanning uitreken die ontstaat in de staaf van 12 mm diameter bij een buigmoment van 832 Nm dan kom ik op
4900 MPa !
Dit is ongeveer 10 maal zo groot als de rekgrens van een sterke staalsoort als gebruikelijk voor boutmateriaal.
Ik heb een andere model-zwever. Ook 4 meter spanwijdte, maar nog 2 kg zwaarder. Die vliegt ook met een stalen 12 mm ronde pen. En die krijg ik in de lucht niet krom. En met die kist heb ik een aantal keren meer dan 230 km/u gevlogen (GPS gemeten). Als je dan up geeft willen die vleugels+verbinder aardig doorbuigen (30 gr omhoog elk). Maar die pen is nooit verbogen.
Koolstof is wel lekker licht en toch erg sterk, iets wat helemaal past bij een zwever lijkt mij!
Als je voor staal gaat moet je het imho zoeken in de hoge treksterkte staalsoorten en niet in geharde (en zeker niet zelf gaan harden). De 42crMo4 (1.7225) die Assink voorstelt lijkt mij een van de betere opties. Standaard treksterkte 720N/mm2, een hoge taaiheid en een lage hardheid. En last but not least, veel gebruikt in de machine bouw dus is er waarschijnlijk gemakkelijk aan te komen.
Ik zie bij Abrams ook een variant (1.7225-QT) met een treksterkte van 1300Nm maar of die gemakkelijk te verkrijgen is...